HET KAARTENHUIS
Een van de belangrijkste dingen die nodig zijn voor ontwikkeling en verandering is bewustwording van wat je doet. Hiervoor worden bij de Baak zogenoemde ‘Experimenten’ gebruikt. Ik wil jullie meenemen in een van mijn experimenten aan het begin van dit programma om jullie zo een inkijkje te geven.
We zijn de dag gestart en na de uitleg over mijn ontwikkelpunt, altijd alles zelf en in een keer goed willen doen, ging ik samen met mijn groepje aan de slag met mijn experiment. Voor mij lag een stok kaarten en 1 minuut op de klok om een kaartenhuis te bouwen. Wat ga je dan doen? Ik maak hem natuurlijk zo groot mogelijk als haalbaar lijkt binnen die minuut. Ik voel de frustratie opborrelen als mijn kaartenhuis voor de derde keer in stort en de stopwatch af gaat. Wat nu? Niet gelukt, niet in een keer goed.
Een collega trainee begint na deze mislukking direct met de vraag: “Waarom heb je de toren gebouwd zoals je dat nu deed?” Nou gewoon omdat dat mij het beste leek. Waarom heb je zoveel kaarten gebruikt? Nou ja… Het moest toch een kaartenhuis worden?”
De clue van het verhaal: Twee kaarten tegen elkaar was ook goed geweest. Ik merk dat dit mij echt wat doet en het voelt alsof ik heb gefaald, waarom heb ik dat zelf niet bedacht. De dag gaat voorbij en ik laat het op mij inwerken. Aan het einde van de dag besef ik mij dat dit was wat ik nodig had, inzicht in waarom ik iets doe zoals ik het doe. Dat wat voor mij pas goed genoeg voelt, is voor een ander misschien al meer dan genoeg is.
EEN SPIEGEL VOORHOUDEN
Een tweede situatie die mij is bijgebleven is een sessie met een acteur en rollenspellen. Voor mijn opdracht zat ik in een situatie waarbij ik twee werknemers niet vooruit kreeg in een bepaald traject. Ik had het gevoel dat ik aan een vrachtwagen moest trekken. Deze situatie leg ik voor aan de acteur en we beginnen samen met een aantal andere trainees die in de rol van mijn twee collega’s kruipen aan de case.
Vervolgens gaan we verder met rollenspellen, onder begeleiding van een professionele acteur. In mijn werk had ik moeite om trajecten die stroef verlopen, toch vooruit te krijgen naar een gewenst resultaat. Mooie case om aan te pakken dus! Samen met een aantal trainee collegas starten we de case. Ik doe wat ik altijd doe, ik probeer doelen te stellen, actie punten te benoemen en mensen in beweging te krijgen. Het lukt niet, mijn collega trainees worden alleen maar passiever en vinden het allemaal maar niks. De acteur stopt de sessie en vraagt mij wat ik hierbij voel. “Ja, zo gaat het dus altijd…!” Oké nog een keer. En nog een keer, en nog een keer.
De acteur stopt de caseen vraagt of ik het nu eens écht anders kan doen, iets meer gevoel erin leggen. Deze keer zet ik mijn gevoelens in en neem afstand van de inhoud. “Ik merk dat we niet vooruit komen op deze manier en dat jullie er weinig zin in hebben”. Boem, het valt stil aan de andere kant… Resultaat: we beginnen een discussie die veel meer op gevoel gericht is, waardoor onderliggende frustraties worden geuit. Wanneer je dit bespreekbaar maakt, wordt het in ieder geval een stuk gemakkelijker om deze frustraties uit de weg te ruimen en je door kunt om echt resultaat te boeken.
EN NU JIJ
Wil jij ook een baan waarbij professionele en persoonlijke ontwikkeling centraal staat? En ben je benieuwd naar het hele verhaal? Neem dan contact op met mij via het contactformulier aan de rechter kant!
